Perde indi yedisinde gözüne;
Hayran idik, sazın ile sözüne.
Yaktın bizi ateşine közüne;
Dostlar seni, unutmuyor Veysel’im.
On beşinde sazı aldın eline;
Altın kemer takılmıştı beline.
Doyulmazdı bülbül gibi diline,
Dostlar seni, unutmuyor Veysel’im.
Veysel baba sen ne büyük ozansın;
Tarih sen tekrar nasıl kazansın?
Fani dünya elbet sende hazansın,
Dostlar seni, unutmuyor Veysel’im.
Nerde çalsan hep sesinden bilirdim,
Saygı duyar senden ilham alırdım.
Mümkün olsa hep yanında kalırdım;
Dostlar seni, unutmuyor Veysel’im.
Şu dünyayı görenlerden duyardın;
Aydın idi yeniliğe uyardın.
Âşıklıkta altın idin ayardın…
Dostlar seni, unutmuyor Veysel’im.
Ey yarenler kıymetini bilelim!
Hoş sesiyle pasımızı silelim.
Mezarına ziyarete gidelim.
Dostlar seni, unutmuyor Veysel’im.
HAYRETİ’yim seni candan severim,
Hasretinle dizlerimi döverim…
Nerde olsam seni her an överim,
Dostlar seni unutmuyor Veysel’im.
Mahlası: (Hayreti) Kazım ÖZGÜR
14.Aralık.1984
Kayıt Tarihi : 29.12.2008 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rahmetli Sn.Aşık Veysel baba hepinizin bildiği gibi sazına sözüne hayran olduğumuz çağımızın ender yetiştirdiği Türkiyemiz ve dünyada isim yapmış Halk ozanı idi.Bu muhteremin bir özelliğide gözleri hiç gömemeyişi idi.buna rağmen gözleri görenden daha aydınidi aynı zamanda yenilige açık ve duyarlı bir halk aşığı idi.. Annesinden doğarken bile bir çile ile dünyaya gelmişti yol üzerinde bir çalı dibinde kimselerin olmadığı bir anda annesi kendi kendine doğum yapmış koca Veysel dünyaya bu ortamda gelmişti.. Yedi yaşında gözünün bir çubuk batması kaza neticesinde gözünün birin kaybetmişti.çiçek hastalığı ile de diğer gözlerini kayıp etmiş. Böyle bir durum iken babası Ahmet ağa ona bununla oyalansın diye bir saz bulup vermiş. Önceleri başkalarının şiirleri ile daha sonrada kendi şiirlerini beste yapıp türkülerini okumuş.Sn.Aşık Veysel Şatıroğlu.ben ilkokul öğrencisi olduğum 1945 ve 1952 yılların da Çepni köyü muhtarı Rahmetli Dayımız Mahmut Altay'ın evinde saz çalıp türkü okuduğunu hatırlıyorum.o çocukluk yıllarımda hep onun şiirleri ile büyüdük ' Atatürk'e yazdığı ATATÜRK 'e ağıt adlı türküsüyle çok meşhur olmuştu. Değerini bilemediğim veya onun hakkında şiir yazmaya cesaret edemedim,ancak o yıllar sonra yani 14-ARALIK-1984 yılında çok istediğim' 'Halk Aşığı Veysel Baba ' adı altında yazdığım şiirimi yazmak ihtiyacını duydum.sizlerin büyenisine sunuyorum saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (1)