Aşık Veysel Şiiri - Mehmet Ali Yapıcı

Ömür geçirdi karanlıklar içinde,
Göremeden dünya nasıl ne biçimde,
Parlak bir alem buldu; kendi içinde,
Anlattı bizlere en iyi biçimde.

O gözleri kapalı görebilirdi,
Bakanların bile göremediğini,
Kara toprağın aşığı Koca Veysel,
Ona kılavuz oldu bastonlu bir el,

Benim sadık yarim kara toprak derdi,
Ona her istediğini toprak verdi,
Toprak olmasaydı veysel ne ederdi,
Sonunda Veysel kara toprağa erdi.

Dostları onu hatırlasın isterdi,
Aşık Veysel o arzusuna da erdi,
Her yıl yapılıyor ölüm yıl dönümü,
Ünlüleri unutturamaz ölümü.