Aşık Veysel
Sağ iken
Çok türküler söyledi
Çok insana ders verdi
Gönülden gözü vardı
Görmez idi gözleri
Çok sıkıntı çekti durdu
Hastane köşelerinde
Süründü…
Ne yüzüne bakan oldu
Ne de gözüne…
Aldırmadı Aşık Veysel,
Çaldı söyledi
Çaldı söyledi.
Gece gündüz yol gitti
Kara toprağa aşık oldu
“Benim sadık yerim
Kara topraktır” dedi ve ona gitti.
Dostlar seni hatırladı.
Gönüllere bağladı
Ölmedin ki Aşık Veysel
Üst köşede
Bir yerdesin…
Sağken insan sevilmeli
Heykelleri dikilmeli.
Kayıt Tarihi : 3.11.2006 13:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nusret Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/03/asik-veysel-6.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)