Aşık Veysel Şiiri - Ümit Tuna

Bilmezdim,
Sevda yükünün bu kadar ağır olduğunu.

Hiç ağlamazdım ben,
Aşık olmadan evvel,
Şimdi beni bir görsen,
İki gözüm iki çeşme gibi sanki.

Düşünüyorum da,
Belki de,
Sen benim çalmasını bilemediğim sazımdın,
O tellerini belki de hep manasızca titrettim,
Belki de,
Benim elimdeydi seni çalmak, yaşatmak
Olmadı, yapamadım.

Ya ben Aşık Veysel olamadım,
Yada senin istediğin gibi bir yar olamadım,

ÇILGIN MUHASEBECİ