Türküler özün bulmazdı
Aşıklar yaren olmazdı
Saza hiç söz sorulmazdı
Son sözüydü Aşık Veysel
Gözüne inmişti perde
Düşmüştü amansız derde
Başı gökte ayak yerde
Halk özüydü Aşık Veysel
“kimi okur kim yazardı”
Bu düzeni kim bozardı
Aşk ile diller çözerdi
Kalp gözüydü Aşık Veysel
…türkmenkızı…
Kayıt Tarihi : 25.10.2017 09:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!