ÂŞIK VEYSEL
Her sözünün özünde, derin ummanlar yatan
Nakşederken kalplere, yüce değerler katan
Canlara cânânlara, vuslat nedir anlatan
Bir Veysel gelip geçti, bu üç günlük dünyâdan
Nice ibretlik sözler, dilinden hiç düşmedi
Hiçbir gönül kırmadı, hiç kimseye küsmedi
Ne kar oldu ne boran, poyraz gibi esmedi
Bir Veysel gelip geçti, bu üç günlük dünyâdan
Yedi rengin dokusu, ilmek ilmek elinde
Bir memleket türküsü, başlar tatlı dilinde
Nağme nağme yükselir, sazındaki telinde
Bir Veysel gelip geçti, bu üç günlük dünyâdan
İki kapılı handa, yürüdü gündüz gece
Kâh söyledi kâh sustu, dilinde hece hece
Kara topraktan gayri, bilmedi başka ece
Bir Veysel gelip geçti, bu üç günlük dünyâdan
Bir murâdı vardı ki, yetişmekti menzile
Katık yaptı derdini, çekse de bin bir çile
Ses verdi sevgiliye, en son deminde bile
Bir Veysel gelip geçti, bu üç günlük dünyâdan.
30 Ağustos 2017-Kaletepe
Cemalettin TuranKayıt Tarihi : 30.8.2017 17:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemalettin Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/30/asik-veysel-31.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!