Aşık Veysel Şiiri - Turan Yükseloğlu

Sana, bana göre kör adamdır,
Gözü; gönlünde, ruhundadır.
O göz ki, ışık saçar aydınlatır,
Kimdedir bu göz bilen var mı?

Doğayı anlatır gönül gözüyle,
Yol gösterir doğru sözüyle,
Sözlerini sadece kendi sazıyla,
Söyleyen kimdir bilen var mı?

Tabiata, bülbüle, toprağa aşıktır,
Halinden memnun ve barışıktır.
Adı Veysel bilinir, unvanı aşıktır.
Ruhu şad olsun, rahmeti bol olsun.

Yakınların yanması boş, sönen ocağını,
Sadık yârin toprağın açan kucağını,
Nasıl da yerli yerinde söylemişsin;
Sonunda kim bilir ne olacağını,
En güzel anlatan Ozanımıza salam olsun.