Çağlayan sazınla, coşkun özünle,
Hâlâ aramızda dolaşan Veysel.
Anmak hata olur seni hüzünle,
Sen ki, menziline ulaşan Veysel.
“Dostlar ben hatırlasın..” ne demek;
Hiç boşa gider mi o kadar emek?
Mümkün mü ki, seni hiç yâd etmemek?
Gönül köşkümüzde eğleşen Veysel.
Kalbindeydi gözlerinin izanı,
Sen Sivas’tan görüyordun Fizan’ı..
Yirminci yüzyıl’ın dertli ozanı,
Tutkusunu halkla paylaşan Veysel.
Bu ayrılık rüzgârları eseli;
Yasına ortağız ey Sivas eli;
YAŞ der; anmaz mıyız âşık Veysel’i?
Tahtı gönlümüze yerleşen Veysel.
22.03.1978
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 10.9.2014 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çağlayan sazınla, coşkun özünle, Hâlâ aramızda dolaşan Veysel. Anmak hata olur seni hüzünle, Sen ki, menziline ulaşan Veysel. “Dostlar ben hatırlasın..” ne demek; Hiç boşa gider mi o kadar emek? Mümkün mü ki, seni hiç yâd etmemek? Gönül köşkümüzde eğleşen Veysel. Kalbindeydi gözlerinin izanı, Sen Sivas’tan görüyordun Fizan’ı.. Yirminci yüzyıl’ın dertli ozanı, Tutkusunu halkla paylaşan Veysel. Bu ayrılık rüzgârları eseli; Yasına ortağız ey Sivas eli; YAŞ der; anmaz mıyız âşık Veysel’i? Tahtı gönlümüze yerleşen Veysel. 22.03.1978
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!