Aşık şizofren Şiiri - Atakan Yusufoğlu

yusufoğlu dedim gel yapma
seni sever o güzel sanma
aşığı çok sen bana inanma
o sürmeli kara gözlere kanma

ben bir aşığım aşkım sermaye
dün bugün yurdum meyhane
elimde kalem gönlüm şahane
yazar dururum be adam sana ne

senin derdin gönlündür kapat
kapat kapısını perdeleri kapat
naçar kalırsın olma bana inat
sen gibi bir aşık almaz murat

incecik beli giyinir incecik
bakar aynaya yüzü incecik
sarsam onu kırılır hemencik
düşer yüzüne saçları incecik

senden aşığı yok mu sanırsın
İstanbul kızı sever mi sanırsın
akşam başka giyer gündüz başka
sen umurunda mısın sanırsın

yusufoğlu'yum gözüm görmez başka
başka gördüm yağmurda geldim aşka
gönlüm derya oldu tutuldum ben ona
yazar dururum sığmaz oldum ben zarfa

aklın gözü ile geldin sen bu yaşa
yakışır mı şimdi aşık olmak o yaşa
hülyalı gözleri görür dünyayı başka
dünyası bahar onun, gelir mi bu kışa

elimde sazım söylenirim bülbül misali
yoktur benzeri o güzelin yoktur timsali
var git bu ellerden bırak bana o hayali
belki düşer göğsüme saçının bir teli