Âşık Rüzgârlıdır Sığmaz Bir Yere

âşık rüzgârlıdır sığmaz bir yere
dört duvarı bırak yoldan da taşar
kıyıya kıyıya vurur kendini
kimisi vatandan elden de taşar

tomurcuklar patlar vakit gelince
yürek bir kabarmış yürek bulunca
göğüs kafesine sığmaz olunca
sözler katmerlenir hâlden de taşar

gönül bir sevdaya düşmeyegörsün
bir leyla peşinden koşmayagörsün
aşk bu gizlenmez ki coşmayagörsün
o uçsuz bucaksız çölden de taşar

sohbet "sen"den "ben"den "biz"e gelince
âşık boyun büküp dize gelince
kavl ü karar üzre “söz”e gelince
“söz”ler gözlerden de dilden de taşar

ayrılıktan yüzü gülmez olunca
kavuşmak elinden gelmez olunca
kimseler hâlinden bilmez olunca
sazıyla hâlleşir telden de taşar