Elleri Koynunda
Elleri koynunda pınar başında
Almanya'ya doğru bakar bir gelin
Yedi çocuğu var dördü peşinde
Feleğe dişini sıkar birgelin.
Zavallıya hayat olmuş işkence
Ona zehir olmuş zevk-u eğlence
Dışardan bir erkek sesi duyunca
Postacı zanneder çıkar bir gelin
Sorunca derdini söylemez dili
Yirmibeş yaşında bükülmüş beli
Hâtıra aldığı kirli mendili
Gözünün yaşıyla yıkar bir gelin
Yıkık havlusuna hasır sererek
Körpe yavrusuna göğüs gererek
Yıldızlarda haber var mı diyerek
Akşam dam üstüne çıkar bir gelin
Çaresi yok derdi düşmüş derine
Uykusu yok hasret vurmuş serine
Kemerini vermiş borcun yerine
İpilen belini sıkar bir gelin
Aylar geçer senesinden habersiz
Kitap okur manâsından habersiz
İplik düşmüş iğnesinden habersiz
Dikeceği yerde söker bir gelin.
Gücü yetse kanunları bozarmış
Kazma alıp toprakları kazarmış
Küçük oğlu babasına benzermiş
Umutla yüzüne bakar bir gelin.
REYHANÎ der gel bu gelini kına
On yıldır elleri görmemiş kına
Sofrada mehmed'i gelir aklına
Çorbayı yemeden döker bir gelin.
(ŞİİR REYHANÎ'YE AİTTİR)
Durmuş KarabulutKayıt Tarihi : 13.12.2007 06:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir duygu insanı, bir saz ustası, hecenin ölümsüzlerinden, şiir ve türküleri toplumca bilinip söylenen, yüce ruhlu insan 10 Aralık 2006'da aramızdan bedenen ayrıldı. , Erzurum - hasankale'li Aşık Reyhanînin Gidişinin 1.yılı hayır ve anısına -türküleştirmiş olduğu- bu şiirini sizlerle paylaşmak istedim. Reyhanî ve sizlere saygılarımla...
Ustanın ruhu şad olsun.
Anadolu kadınının kaderini ve düşüncelerini resmetmiş, bir tarihi vesika olarak sunmuş büyük usta.
Çok teşekkür âşıklara âşık Sayın Karabulut.
TÜM YORUMLAR (30)