Ben aşık olmayı özledim.
Sevgilimle gezip dolaşmayı; her günün sonunda o vedalaşmalarda
bir sonra ki güne kadar bana sesini bırakanı özledim.
Onsuz hayat çekilmiyor be kardeşim.
Bazen tutuyorum aşkın kollarından iniyorum Taksim Meydanından Cezayir sokağına,
dehlizinde kaybolduğum o günlerde gelene geçene hava atıyorum.
İnanamıyorum çoğu zaman onun olmadığına onsuzluğa.
Akşamında her kadehte o'nu düşünüyorum.
Ve ben Aşık Olmayı Özlüyorum...
Kayıt Tarihi : 29.9.2010 17:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!