'Ben doğayı seviyorum'
Ne güzel bir duygu.
Doğa; Güzellikleri ile insanın ruhunu okşayan,
Bir oksijen deposu.
Ressamın tuvalinden çıkmış gibi,
O yeşilin bin bir türü.
Ama aşık olmak yetmez,
Sen doğa için ne yaptın.?
Egolarını tatmin etmek için,
Beşyüz bin ağaç yok edildi.
Altın aramak için,
Sıra Kaz dağına geldi.
Küresel ısınmaya, küresel yok oluşa,
Nükleer enerjiye,
Ve doğayı kirletenlere
Hiç tepkini koydun mu.?
Ya kaçak villalar için,
Katledilen ormanları, hiç düşündün mü.?
'Ben, yalnız ne yapabilirim.? ' deme sakın,
Her şeyin üstündedir,
Halkın gücü..
Ama, bir çiçek yetiştirmemişsen,
Bir ağaç dikmemişsen,
Yok edilen güzelliklere;
Düşüncelerini,
Yüreğini ortaya koymamışsan,
'Ben doğaya aşığım' demeye,
Hakkın yok sanırım.
Çünkü;
Her türlü sevgi için,
Emek verilmesi gerekir..
İnsanlığın,
Doğaya olan aşkı,
Yüzyıllarca sürmesi için,
Koruyabilmelisin doğayı...
Kemal KÜÇÜKTEKİN
06.11.2007
KARAMAN
Kayıt Tarihi : 6.11.2007 20:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!