Aşık olmak ne garip şeymiş anne

Gökteki yıldızları hiç unutamadığım gözlerine benzetiyorum
Havada uçan çifte kumruları kıskanıyorum bazen
Önceden yaşamıyormuşum diyorum kendi kendime
Aşık olmak ne garip şeymiş böyle anne

Bir sözünden binlerce umut türetiyorum
Farkında olmadan ağlıyorum rüyalarımda
Çıkmaz sokaklara giriyorum dört duvarlı odamda
Aşık olmak ne garip şeymiş böyle anne

İnsanın kalbinde ateşlenen bir kıvılcım mı desem
Sanki farkı yok kara bulutların arasında çakan şimşekten
Hala bir tanım getiremedim getirememde
Aşık olmak ne garip şeşmiş böyle anne