Ağlar iken ben vardım yanında
Yalnızlığın son dönmecin biraz kıyısında
Düşen her damlalarda bir gül misali
Kışın ortasında açan son gül gibi
Gecenin karanlığı sorulmadı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var