Doğduğum şehir olmasa bile,
demimi aldığım şehirdi burası
surlara kazınmış aşkların mabedi süt kalesi
volta atılan mecburiyetin sembolü olan gazi caddesi
ne cep telefonumuz vardı ne de e-posta adresi
görebilmek için keban barajından çağlayan sevdalarımızı,
gönlümüz ırmak olurdu keban pastanesine.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta