Canıma kastetti her geçen süre
Sensiz bu şehirde kalamıyorum
Unutmak istedim hem de kaç kere
Başkasına aşık olamıyorum
Divane gibiyim düşmüşüm dile
Sevgini kalbimden sökemiyorum
Aklıma gelmiyor uyumak bile
Seni düşündükçe tükeniyorum
Yokluğun kanıma girdi gireli
Hayatımda huzur aramıyorum
Hayalin karşımda aynen serili
Sensiz nefes bile alamıyorum
Öyle bağlıyımki düşmedin serden
Zavallı halimden utanıyorum
Başlasam hayata kaldığım yerden
Deyipte bir adım atamıyorum
Çok zor hayalinle avunup durmak
Resmini öpmeye doyamıyorum
Mümkün değil artık murada ermek
Yerine kimseyi koyamıyorum
Her gün yürüyorum gittiğin yolu
Koşar adım gezip tıkanıyorum
Gömleğim teninin iziyle dolu
Kokun gider diye yıkamıyorum
Acırsın gelip de halimi görsen
Yüzünü kağıda karalıyorum
Sen bu aşka dair ne kadar hürsen
Ben de bir o kadar daralıyorum
Murat der tutsağım cezam müebbet
Koyduğun kafesten çıkamıyorum
Kesildi dünyamdan dışa muhabbet
Vefasız gönlünden bıkamıyorum
Murat Gökçe Karsî
07.01.2016
Kayıt Tarihi : 6.1.2019 16:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!