Kayseri'de bir fen lisesinde öğrenim görmekte bir Efsunlu Güzel'i sevmekte
Esrarındaki manayı korkaklığımdan aramadım asla
Fenerler ki ışık düşüremez senin ay yüzündeki karanlığa
Seniyyemsin kalbimin taht ı revanında tek başına
Uğrunda parçalanırda bu yürek gelmez sana tek lahza cefa
Neşen ki tek saadetim şu fuzuli hayatımda
Her sabah selamlardı saf çehresiyle şu fani dünyayı
Görürdüm ,düşmezdi gözlerinin alevleri çukurlarına dünyamın
Başka çukurlardan kurtarıp yakmalıyım kendimi o alevlerle
Kendi çukurumun derinlerine hapsedip orda hükmetmeliyim o alevlere
Ruhunla alevlendi gönül sancısı bende
Ruhun ki ateşten bi gömlektir yüreğimde
Sen sevgisi çıkmaz ebediyyen saklı bende
Sen onmayacak bir yarasın ki yüreğimde
Anlamlı mı bilmem seviyorum seni sonsuz
Anlam mı gerek aşka olmaz mı ki onsuz?
Nedenini bilmem her anımda düşlerim seni
Vuslat ne vakittir bilmeden beklerim güzeli
Ruhumuz gözlerle kavuştuğunda saadettir
Göz göze getiren elbet yanına da getirir
Geceleri gündüzleri zehir eden sensin ki
Yaran nerdedir ey güzel göster en derin yerinden öpeyim
İyleşmezse kendimi o toprak kokan gözlerine gömeyim
Her cefânı gönlüme nişan yapıp iki cihanda sergileyim
Sevdan beni öldürse de senin uğrunda divâneyim
Senle başlayan sabaha gönlümün en derinlerinde yer vereyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!