Her insanın kendi ülkesi vardır içinde
Ve sevdiğini davet eder her daim yüreğine…
Maşuk aşığın yüreğine girdiğinde sürgünde midir sence? ? ...
Yoksa daha zengin ülkeye vardığından güzellikler üzerine midir kendince? …
Ne olursa olsun ülkesinden ayrılan gurbettedir bence…
Sevince, âşık ile maşuk, bir olur yürekte…
Ama yinede gariptir maşuğun hali kendinde…
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta