Aşık Kemali Şiirleri - Şair Aşık Kemali

Azimet eyleyüp mülkü ademden
Geldim bu aleme biçare düştüm
Taallüm eyleyip her esmai ademden
Maalin fehmedip esrara düştüm

Erenler bezmine aldılar beni

Bizi uslandırmaz her dâr-ı şifa
Gönülden bir zülf-i çine bağlıyız
Çözülmez bendimiz asla zahida
Hem emine hem yemine bağlıyız

Bağlanan bu yolda çekmez kederi

Bir takım salüsler zahir ilminden
Batını manaya takıldı kaldı
Okur cennetin ismü resminden
Anınçın esmaya takıldı kaldı

Aşıklar cenneti cehennemi nider

Bizi taneyleme sakın zahide
Bize erenlerin apdalı derler
Alişma alemden bir şeye asla
Çıkar dilden hep kılü kali derler

Sırrı faş eylemez sırra erenler

Cemalin sad hazaran maşallah
Ahseni surette halketmiş halik
Bir kere görenler cemalin vallah
Halisen muhlisen olmaz mı aşık

Sıdkı sadakatle gelen yanına

Dedim dilber niçin eylersin cefa
Dedi güzellerde eski adettir
Dedim gayrilere edersin vefa
Dedi mutlak aşıklara nısbettir

Dedim benim ile eylesen ülfet

Bizi tan eyleme sakın zahida
Bize erenlerin abdalı derler
Alışma alemde bir şeye asla
Çıkar dilden hep kılükali derler

Sırrı faş eylemez sırra erenler

Dostum celaline razı ol gönül
Vardır bir celalin cemali derler
Cevrü cefa çekmek ne yaman müşkül
Çekenin nicolur ahvalı derler

Kudret endazesi bu servi dalın

Azimet eyleyip mülk-i ademden
Geldim bu aleme biçare düştüm
Taallüm eyleyip her esma-i ademden
Maalin fehmedip esrare düştüm

Erenler bezmine aldılar beni

Zülfün sevdasıyla bu halk-ı alem
Her biri bir sevdaya düştü
Ol nokta-i ba'yı bilmeyen adem
Mana-yı zahirde davaya düştü

Müjganların susamıştır canıma