Aşık ile Maşuk Şiiri - Mustafa Erol

Aşık ile Maşuk

Nasıl bakarsan bak, bende yare görünür.
Sanırdım ki garip halim, yare görünür.

Yar ile dopdoluydu zira,benim içim.
Oysa yar su vermezmiş ölsem de bir içim.

Kalp tarafından örülürmüş, akla ağlar.
Akıl esir olurmuş,gözlerse hep ağlar.

Dağ delen Ferhat’a, dayanır mı hiç Ağrı.
Dağ delen elde değil, kalptedir tüm ağrı.

Gönül ehlinin derdi, aşk filizi ekmek.
Halden anlamayanın derdi; peynir,ekmek.

Kalp esir alsa,aşktan ölür alim dahi.
Aşk derdine düşmedi mi ki,nice dahi.

Aşıktır maşukun, hem kolu hem kanadı.
Aşığın kalbi, kol kanat için kanadı.

İstedi ki, yeşersin gönlünde nazlı gül.
Deseydi ki maşuk,tamam artık sen de gül.

Aşığın olurdu,hem İran hem de Irak.
Ölüm bile ondan olurdu pek çok ırak.

Mustafa EROL
09.02.2009
Antalya/Manavgat