Bunları tükenen kalemin son damlasıyla yazıyorum
Hayat ırmağının bulanık sularından seçiyorum
Hayat denizinden dökülen mısralarımı
Gece karanlığı hüznü doğurur
Âşıklar kalbinde aşkı yoğurur
Kimi tükenmiş bir kalpte umut doğurur
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta