Âşık Hüseyin Sümmanioğlu Şiirleri - Şair ...

Enbiyalar serverisin şüphesiz, haktandır veçhinin nuri Muhammed(veçhi=yüzü) hükmünde adalet dilinde hak söz bütün kainatın yari Muhammed Tarifin tamamı sığmaz kaleme canlı cansız hepsi durur selama yardımcısın on sekiz bin aleme seven gönüllerin nuri Muhammed Evvel sana gelen sıddığı ekber sonra tabi oldu hazreti ömer osmani zinnurla alıyul haydar onlar velilerin seri,Muhammed boyumdan fazladır bendeki noksan şefaat kanisin ey sahici han sana getireler hüseyin hasan kapına ben günahkari,Muhammed Seni şefaatçi kıldı halik’im gözleri giryanım bağrı yanığım sümmanioğluyum sana aşığım lütfen kabul eyle,bari Muhammed

Tan yeri ağarıp şafak sökmeden
Seher yeli sevdiği al da gel
Bulut bulut göz yaşını dökmeden
Seher yeli sevdiğimi al da gel

Ocağında kül olmaya razıyım

Ben sana aşığım canı gönülden
muradım uzağa atma şefketlim,
seni zikrederim deruni dilden,
gönlümden ırağa gitme şefketlim,
Seven sevdiğinin olurmuş kulu,
sen bildirdin sevmekte ki usulü

Seni seven ruhun yoktur ölümü,
gönüllerin baharısın sevdiğim,
sana doğru çevirmişim yolumu,
sevenlerin önderisin sevdiğim.

Ne zaman yok olur bendeki hüzün,

Sevda beni saldı bitmez telaşa,
söylesem suç olur sussam suç olur,
sevdiğimle söyleşirken başbaşa,
saysak derdimizi kaça kaç olur.

Sanardım kalır gençliğim böylece,

Gücüm yetse seni tarif eylesem
kudrettendir her nakkaşın türkiyem
destan edip kainata söylesem
mücevher toprağın taşın türkiyem

Alparslanlar melikşahlar var idi,

Dedemin babamın hatırası bende
Bugünden dünleri unutmadık ya
Vatan ıztırabının izleri tende
Çizilen yönleri unutmadık ya

Acaba söyler mi laleli dağı

Ey gönül güzel mevlanın emrine şükür eyle,
eğer emru bil mağrufi bilip hem uymalısın,
evvelin ne ahirin ne gel bunu fikir eyle,
ejdadından ibret alıp karşına koymalısın.

Erkanın sakın değişme kıyl-u kal hevesine,

Her kim ki fark eder şer ile hayrı,
Onun doğru eseb nesebi vardır,
Düze düz demeli eğriye eğri,
Yanlış söylemenin hesabı vardır.

Verilen öğütten hisse almayan,

Alemin sahibi cenabı Allah, ol diyince tüm kainat var olmuş, kün emriyle cihan gelmiş abada, tabaka,tabaka yedi yer olmuş. Nereye memur dikmiş ehli izanı, sırrı hikmetinden kurmuş düzeni, bakmış görememiş çarkı düzeni, cehaletin iki gözü kör olmuş. Ne zaman son olur yersiz dağdağa, ilimsiz cehalet gitmez uzağa, işledim satıra yazdım evrağa, hilekara hakikat söz,hor olmuş. Sümmanoğlu uyuyanlar uyansın, herkes kendi kusurundan utansın, ister inanmasın ister inansın, hepisinin yardımcısı yar olmuş...