Aşık Eskisi Şiiri - Erdal Topaç

Aleme
gülücükler dağıtmayı öğrendiğimde
dirhem kalmamıştı heybemde
nekes tüccara döndüm.
Nekes tüccar
gülümserse bir kıza
libaslar sevişir mi
üşüyen bir çocuğun
gözbebeklerinde.

Katran karası
ak yazmaya değince
hangi hüner sökecek o dili
latif bir ibrişim gibi
her yana teşne.
Bir boyunda ilmek
bir belde kuşak
gelinliklerde
sırça saraydan ettiğin
onca gönle
unut
arsızca girdiğini.

Papatyalar üstüne yemin etmek vaktidir.
Meşayıhın tavsifiyle ilik emen
bir güruhun fevkinde
ve fakat Allah’ın emrinde
çünkü rabbin eliyle
değil mi ki ben-i Adem
Adem’i halife kılan
O’ dur.