Âşık Enver Gürkani Şiirleri - Şair Âşık ...

Ah ettikçe ciğerlerim delindi
Hafızam kalmadı beynim silindi
Müslümanlar parça parça bölündü
Mehdi zaman yetiş şimdi zamandır ….Âşık gürkani

Hin oğlu hin aştı yine hattini

Bir dram var bir zulüm var gazze’de
Bu vahşeti niye görmez insanlık
Vicdanlara pranga mı vuruldu
Zalimlerden hesap sormaz insanlık

Kimisi ağlarken kimi gülüyor

Ela gözlü nazlı dilber
Bu giydiğin şal mı nedir
Ne çok tatlı bir dilin var
Ağzındaki bal mı nedir

Yar sevmedim senden önce

Leyla çok da güzel değilmiş derler
Değil ise Mecnun del oldu niye
Evini barkını terk etti çıktı
Mekânı de kuru çöl oldu niye

O kadar

Bu gelenek hobi ise ozanın
Çalar sazı söyler türkü o kadar
Sözü gerçek değil ortam bozanın

Ayrılalı yıllar oldu köyümden
Toprağını taşlarını özledim
Gündüz hayalimde gece düşümde
Yazlarını kışlarını özledim

Babamla beraber tarla biçerdim

Adam silah satar para kazanır
Can vurulmuş giden gitmiş ona ne
Yatağına rahat rahat uzanır
Giden nasıl neden gitmiş ona ne

Eğer sen bunları görürsen ufak

Usta değilsem de tecrübeliyim
Şiirden anlarım yaz adam gibi
Çalacaksan güzel çal ki doluyum
İnlesin elinde saz adam gibi

Yapmadığın şeyi bırak peşini

Bahar geldi yeşillendi yaylalar
Koyun kuzu meleş menin vaktidir
Kar eridi kırda açtı çiçekler
Bülbüllerin ötüşmenin vaktidir

İnsan biraz af edici olursa
Hataların geri dönüşü vardır
Gönül almak zor iş olmasa gerek
Volkanların bile sönüşü vardır

Temiz vicdan asla leke götürmez