Âşık Enver Gürkani Şiirleri - Şair Âşık ...

Ankara’ya gittim çalışmak için
İş bulmadım mala gitti üstelik
Üç beş kuruş harçlık param var idi
Ne var ise yola gitti üstelik

Epey zaman boşa gezdim avara

Sığınmışım sana Kadir Allah’ım
Beni namert olan kula düşürme
Sen büyüksün senin şanın yücedir
Hak yolundan başka yola düşürme

Helalinden nasip eyle aşımı

Kolay kolay olamadım ben ozan
Elli sene zamanımı harcadım
Daha körpe iken düşlerdim bazan
Ben çocukluk devranımı harcadım

Kuzular peşinde görmüştüm rüya

Bu zamanda türlü, türlü nimet var
Fakat insanlarda huzur yok şimdi
Fitne fesat her tarafta kol gezer
İmdada yetişen Hızır yok şimdi

Bir zalim mazlumu haksız dövende

Cehle savaş açtım gerek var ere
Hoş bakmayan başı olan gelmesin
Çıktım uzun çetin zor bir sefere
Çoluk çocuk eşi olan gelmesin

Bu yol öyle yol ki bunda ilim var

Habib baba

Erzurumdan çıkmıştı, Habib baba sefere
Gitmek istiyordu o,çok sevdiği bir yere

Sevdiği yer neresi,sultan şehir İstanbul

Ben çağırdım kendisini gruba
Belki bana kızdı Âşık Cinasi
Okuya okuya eserlerimi
Tabidir ki bezdi Âşık Cinasi……………..……..(Gürkani)

……..Davete çağıran gönül bağıdır

Nice çoluk çocuk yaşlıya gence
Kurtuluş kapısı oldu Hatay`ı
Kalsaydılar görürlerdi işkence
Her diktatör yapar böyle hatayı

Âşık gürkani

Fırsat verdi ona Yüce Yaradan
Dünya bile geçmez iken oradan
O indirdi gemileri karadan
-Hadiste övülen komutandır o
-Cihan padişahı fatih handır o

Gürkaniden birkaç söz

Hiçbir gıda tutmaz onun yerini
Bütün nimetlerin başı ekmektir
Oda kolay kolay gelmez sofraya
Bolca alın teri döküp ekmek tir