Çalışıp kazanıp sofra sermeyen
Mindersiz çulsuzu dosttan saymam ben
Çağırınca dar günümde gelmeyen
Kanatsız kolsuzu dosttan saymam ben
Sevdim dost dediysem sözümden caymam
Sevgisiz dostluğu dostluktan saymam
Ölürsem gelmesin ölüme koymam
Tarıksız yolsuzu dosttan saymam ben
Kendisine iyi insan denile
Rahmet denizine girip yunula
Bahçesinin meyveleri yenile
Meyvesiz dalsızı dosttan saymam ben
Cömert olsun salsın amber kokusun
Mezarıma bir fatiha okusun
Gönül tezgahında kefen dokusun
Kefensiz salsızı dosttan saymam ben
Kanat gerip korumalı yamurdan
Maya çıkmaz özü çürük hamurdan
Beni çekip çıkarmalı çamurdan
Kuvvetsiz halsızı dosttan saymam ben
Borani dostluğa doğru akarım
Ararım yollara çıra yakarım
Ben insanın kovanına bakarım
Peteksiz balsızı dosttan saymam ben
Kayıt Tarihi : 21.1.2007 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiirin öyküsü dostlukların yılana döndüğü bir dünyada yeni dost lukların daha güzel olması için yazlmıştır dahada çok veysel üstadımızın dost dost diye nice sini sarıldım benim sadık yarim kara topraktır kul himmet üstatda bir dost bulamadım gün akşam oldu diyorlar kolaylaymı gerçek dostu bulması gelin birlikte gerçek dostluğu birlikte yaşayalım paylaşalım istiyorum
TÜM YORUMLAR (1)