Aşık Elesker Şiirleri - Şair Aşık Elesker

Danışdıg barışdıg merhemet ile
İnciklik araya gatma hayıfsan
Sen tacir olmazsan bir manat ile
Namusu geyreti atma hayıfsan

Eller meni nezerinden salmayıb

Heçkes menim kimi keçip serinden
Sinesin ohlara nişan goymadı
Könül pervazlandı yan görmeye
Gar kesdi yolları boran goymadı

Yar çıhdı garşıma yaman halımda

Helbette düşer kendisi
Kim ki kuyu kazar eyri
Bir doğruya tay olammaz
Yığılsa sed-hezar eyri

Herkesin suçu özünden

Hesretini çeke çeke
Derdim yetdi yüze keklik
Gız sen Allah'ı seversen
Rübend tutma üze keklik

Dostdan dosda bu ne fenddir

Hikmet meclisinde eyleşen alim
Gel seninle yol erkandan danışag
Elest eleminden gali beladan
Nur-u Ehmed yaradandan danışag

Kürsü loh-ü gelem neden yarandı

Terlan tamaşalı maral bahışlı
Gedem goyub asta asta hoş geldin
Yolun sadağası can ile başdı
Gurban senin kimi dosta hoş geldin

Biz ki ilgar keçirmişik aradan

İbtida ustaddan dersim alanda
Ohuyub yetişdim ay sine sine
Sıratın sualın yada salanda
Ne deyim gedende ay sine sine

Ovsunçular ellerine mer alı

İster dara çekdir ister gul eyle
Goymuşam emrine gol incimerem
Hesretinden Mecnun oldum sehrada
Can alırsan canım al incimerem

Hesretinden saralıban solanam

Bilmirem ki ne belalı gul oldum
Ezel gara geldi igbalım menim
Ne zaman ki nezerime sataşır
İtir ağlım huşum kamalım menim

Ateş tutub öz özüne yanaram

Kamil ovçu ölmeyince usanmaz
Elden goymaz bele serhoş maralı
Eşg oduna yanan aşkara yanmaz
Pünhan pünhan menim kimi saralı

Yolunda keçmişem şirin canımdan