Aşık edip gitme Şiiri - Hakan Özüçelenk

İşte yine o bahar havası burnumda.
Önlüklü kızlar okuldan çıkmış kaldırımda.
Benim gözlerim seni aramak telaşında.
Seni görmeyi çok arzu ediyor, arıyorum.

Heyecanım arttı gönlüm daraldı.
Nerede benim güzelim, nerede kaldı?
İnan gülümsemeni özledim hafızamda.
Yoksa bugün gelmedi mi göremiyorum?

Şimdi içimde hüzün her yer karanlık.
Nerede ruhumu aydınlatacak aşık?
Bugün ondan yoksunum, kalbim kırık.
Kaldırımda yolda boşaldı, yüzüm asık.

Özlem içimde arttı yüreğim kabarık.
Bekliyor onu görmek için gözlerim açık.
Bu halimi görenler diyor:' bu oğlan kaçık'
Bilmiyorlar mı aşk içimi saran sarmaşık

Neredesin sevgilim.beni görmeden gitme?
Beni sensiz olmanın soğuk hissine itme.
Sakın benden çıkıp başka gönüllere girme.
Kendine aşık edip, aşkımızı silme.

Kulağımda bir sevinç çığlığı yankılandı.
Onu gördüm arkadaşına:' geldi' deyip baktı.
Aşkın şerbeti damarlarımdan içime aktı.
Acım bitti şimdi ruhum uçuyor kaçtı.

Şimdi aşkın en güzelini yaşıyoruz.
Birbirimizi gördüğümüz an mutluyuz.
Aşkımızın her boyutu arzu ile sonsuz.
Ben artık yaşayamam onsuz.