Aynalardaki ben’sin diye yöneldim sana
Güneşten daha parlak,aydan daha güzelsin
Ruhum gökte öyle bir pervanedir ki, döner
Bilmem nasıl ederim,güzel yüzlüm
Nâmağlup bir köledir gözlerimde yanan mum
"Söyle cennetim nerelerdesin?
Yıldızlar misali göklerde misin?
Neden böyle olduk biz?
Nazar mı değdi, göz mü değdi?
Yıllar geçse de unutulmaz dedim,
Gece gündüz beklerim seni,
Bulutun beyazında ,göklerin mavisinde
Bir yıldız parıltısında gözlerin
Her an kalbime akar ,Güzel gözlerin.
Adın rojin Hayalin gözümde
Kimseler seni sevmedi mi
Hayat Umduğun gibi değil mi
Kendi kendime yaşamaya çalışırken
Hangi esen rüzgar attı seni önüme
Alışıyordum, öğreniyordum
Sen beni sevmesen de, ben seni severim ömrümce,
Bir yürekte kaybolmuş sevda, geçer zamanla,
Gözlerimdeki yıldızlar, hep seni arar ansızın bir gece,
Kalbim, senin adını söylese de, duyan yok ki, içimi.
Bir umudu daha yitiririm her gün,
Bir zamanlar, bir şehirde, gözlerinde dünyayı taşıyan bir adam vardı. Her sabah, güne seninle başlamanın hayalini kurarak uyanır, her gece, seni düşündüğü anlarda uykuya dalardı. Ama bir gerçek vardı: Seninle hiçbir zaman aynı dilde konuşmadılar.
Sen, başka bir dünyada, başka bir hayatta yaşıyor gibiydin. O, seni her baktığında bir eksiklik hissederdi, bir yitik parça gibi. Ama sen, hiçbir zaman fark etmedin. Çünkü senin dünyanda başka ritimler vardı, başka melodiler. Bazen, ona sadece gülümsedin, bazen de gözlerinin derinliğinde kayboldu. Ama o, seni öyle bir sevdi ki, sevdanın hiçbir zaman karşılık bulamayacağını bildiği halde, vazgeçmedi.
Bir gün, o adam kendi içindeki sevdayı, bir sonsuzluğa dönüştürdü. Seni sevmenin, seni beklemenin, seninle her anı hayal etmenin ne kadar değerli olduğunu fark etti. Sen, her an uzaklaşıyor gibiydin, ama o hala seninleydim diyerek yaşadı. İçindeki boşluk, seninle bir anlam bulmuştu.
"Bir gün sen de anlayacaksın," dedi kendi kendine. "Bir gün belki de gözlerinde beni görebileceksin. Beni sevmediğini sanıyorsun, ama ben seni her şeyden çok seviyorum. Benim dünyamda, her anımda sen varsın."
Ve bir gün, zamanla, belki de sen de fark edeceksin, o sevgiyi, o özlemi, o derin hisleri… O gün geldiğinde, belki de çok geç olacak. Ama bir anı hatırlayacaksın, belki bir bakış, belki bir söz, belki de içindeki kırık kalp. O zaman, sen de anlayacaksın, seninle olmanın değerini.
Ama şimdilik, senin dünyanda başka melodiler çalıyor. O adam, her gece senin adını fısıldayarak uyuyor, bir gün bir araya gelmeyi umut ediyor. Çünkü bir gün, belki de sen de anlayacaksın. Senin için yapılanları.
Seni ilk tanıdığım günde olduğum gibi... Seni ilk yazdığım şiirde olduğu gibi... Dün ve bugün olduğum gibi... ben her zaman sana aşık oldum.
Kalbimde imanla büyür her sabah,
Her anında ruhuma nurla dokunur Rahman.
O'nun adıyla başlar her günüm,
Ve O'nun rızasıyla huzura erer her yolum.
Subhanallah derken, içimden yükselir,
İNATÇI SEVGİLİ
Hani geceleri yıldızlar altındayken
Bir yıldız kayarda, bir dilek dilersin
Ben hep seni diledim,
deli oluyorum sana bırak inadı
Çok şey istemedim hayattan,
Bir gülen yüz, bir sıcak göz,
Sevgiyle sardım kalbimi,
Yeter mi bilmem, bu sevda göz.
İlgim mi az, yoksa yetersiz mi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!