Aşık Bedri Şiiri - Metin Demirel

Bedri kan karıştı çeşmimi yaşına,
Tahammül gerektir sitem taşına,
Aşk ateşi aşıkların başına,
Nahnü kasemna’da intikal oldu.

Nerden aşık oldun sen gonca güle,
Bülbül berk yoluna ömrün geçecek,
Bir buse istemem lebinden bile,
Korkarım sevdiğim yaşın geçecek.

Ne kadar metheylesem ey berkinar,
Methe şayestesin eylemem intikar,
Menevşe perçemli gül yüzlü yar,
Her bağda bitermi senin gibi çiçek.

Bakmazsın Bedri’nin telaşlarına,
Asla rahmeylemem göz yaşlarına,
Cefa defterinin ders başlarına,
Ya bir mum yapıştır, ya tebeşir çek.

Ahır ecelimdir, korkarım benim,
Sebep oldu bana bir kaşı kara,
Tiri müjganından sızlıyor tenim,
Can evime verdi onulmaz, yare.

Göz göz olmaktadır sinemde yarem,
Anladım yareme yok imiş merhem,
Ta ervahtan böyle çalınmış kalem,
Taktir böyle imiş ne çare.

Ben seni severim can, işte canım,
Bana rahmeyle artık kaşı kemanım,
Başım için olsun gonca fidanım,
Rahmeyle Bedri’yi düşürme zâre,