Âşık atılmazmış, bilmedin gönül.1

Ömrümce hayale kul ettin beni
Düş’ün dergâhına çul ettin beni
Tedavülden kalkan pul ettin beni
…Yanlışa kinlendim ful ettin beni
…Akıl satılmazmış, bilmedin gönül.

Sevgiyi bölüşmek gönlün sefası
Sevgiyle yaşamak kalbin şifası
Ölümüne sevdim yokmuş vefası
…Ayakta kalmışsak dostun duası
…Âşık atılmazmış, bilmedin gönül.

Hasret bir yanardağ yakar kavurur
Daldan kopan çiçek çabucak kurur
Her şeyi kahreder anlamsız gurur
…Gönülden düşenler kenarda durur
…Düşen kalkamazmış, bilmedin gönül.

Ayni yerde saydık yıllar devirdik
Umut büyük güçtü kuşa çevirdik
Buradan çıkış yok, menzile erdik
…Şaka sandığımız son deme girdik
…Uçan tutulmazmış, bilmedin gönül.

Aklıma güvenmem kalbi dinlerim
Hüzün küpü doldu bütün kilerim
Hata bizde dersen kendim silerim
…Sevmek bir kusursa affım dilerim
…Sevgi tartılmazmış, bilmedin gönül.

Sevgiyi yaratan müthiş sanatkâr
Kıymetin bilmeyen bencil hilekâr
Sevilene sorma, bin naz sitemkâr
…Murada ermeyen Ceyhan tövbekâr
…Yazgı silinmezmiş, bilmedin gönül.

Çukurova/2018