Sabrın hududu var sonunda taşar
Susmak bazen erdem bu seni aşar
Ben sana demiştim kötüler yaşar
…Hesabın bilmeyen her insan şaşar
…Pişmanlık faydasız, bilmedin gönül.
Ne akla hizmetse yollara düştük
Saça ak düşünce sandık ki piştik
Gerçek böyle değil nasılda şiştik
…Kendi kuyumuzu kendimiz eştik
…Kibir de bir araz, bilmedin gönül.
Candan ayrı isen her mekân gurbet
Gündüz gelir geçer, geceler berbat
Hasret pınar olsa, en keskin şerbet
…Zehre bade dendi, sundular elbet
…İçen kurtulmazmış, bilmedin gönül.
Dost ararsan bulamazsın çırayla
Torpil sökmez, her bir işin sırayla
Kerpiç evin farkı yokmuş sarayla
…Değer cebinde ki, mevcut parayla
…Hesap açılmazmış, bilmedin gönül.
Ne Sivas’ı seyret, ne altın hızma
Gülde vefa yoksa bülbül’e kızma
Yolun sonu yakın, bir yerde sızma
…Gölgem yetişmezdi kendi hızıma
…Kaçsan kaçılmazmış, bilmedin gönül.
Ne hayaller kurdum neler düşledim
Bunca hasretimi kendim döşledim
Ceyhan’a bırakmam tek tek fişledim
…Sevmek suç diyorsan kesin işledim
…Sırlar saçılmazmış, bilmedin gönül
Çukurova/2022
Kayıt Tarihi : 27.7.2022 17:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!