Sivrialan da meşalesi yandı,
Türkü deyişe aşık, Aşık Veysel.
Görmeyen gözüyle sazını çaldı,
Dutdan sazına aşık, Aşık Veysel.
Çocuk yaşta felek aldı gözünü,
Duttan sazına kaptırdı gönlünü,
İnsan sevgisi güldürdü yüzünü,
Hacı Bektaş'a aşık, Aşık Veysel.
Sadık yar dedi sarıldı toprağa,
Ekmezsen düşersin aza kıtlığa,
Bereketini anlattı insanlığa,
Kara toprağa aşık, Aşık Veysel.
Yaşadı hayatını dolu dolu,
Toprağa çapa vurdu eli kolu,
Yanık türküler dinledi Anadulu,
Anadulu'ya aşık, Aşık Veysel.
Sivrialandan ışık saçan gürbüz,
Dağ tepe, görmeyen gözünde dümdüz,
Gezerdi vatanı da gece gündüz,
Vatana millete aşık, Aşık Veysel.
Öğünürdü ne mutlu Türk'üm diye,
Düne göre daha da git ileriye,
Hayali olmuştu çağdaş Türkiye,
İlme bilime aşık, Aşık Veysel.
Cumhuriyet aşkına gönlü yandı,
Demokratik, laik Türkiye andı,
Ağıt yaktı ATATÜRK'e ağladı,
Ulu Önder'e aşık, Aşık Veysel.
DOĞANİ gidiyor senin yoluna,
Dinlerim SENİ ilham gelir bana,
Ne kadar methetsem yakışır sana,
Köyde bağına aşık, Aşık Veysel.
21.03.2005 (AŞIK VEYSEL 33. ÖLÜM YILINA-1973)
İsmail DoğanKayıt Tarihi : 21.3.2005 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürek sesiniz eksık olmasın güzel bir çalışma tebrikler
Sayın İsmail bey. Tam punımla selamlar.
TÜM YORUMLAR (5)