Kim dökecek bu kadar gözyaşını?
Kim verebilir sana benim aşkımı?
Şimdi soruyorum sana,
Ağlarken kim okşayacak başını?
Nereye gideceğim bu saatten sonra?
Ölsem ağlar mısın benim için?
Nerde kaldı tatlı gülüşün?
Şimdi soruyorum sana,
Bana ceza mıydı bu gidişin?
Teselli ediyor mu eski fotoğraflar?
Gözlerin deniz feneri aşkın yolunu gösterir
Yanakların tepeler misali insanı sele batırmaz
Ellerin ağaç dalları, bataklıktan kurtarır
Dudakların kapan misali mahsumları tıktırmaz
Kalbimi çalıp bırakıp gitti
Aşk ateşiyle beni yakıp geçti
Rüyalarımda beni kandırıp gitti
Ah insafsız bu ne biçim
KARA SEVDA
Her gece hasretinle yandım
Yıldızları gözyaşlarımla yıkadım
Hep seni sevdiğimi haykırdım
Hak mıydı şimdi bana yaptığın
Ne vardı başkalarına gidecek
Ansızın çıkıp gelsem yanına
Canım deyip sarılır mısın? Bana
Seni canımdan çok seviyorum desem
Sadece bir kerecik inanır mısın? Bana
Diz çöküp önünde yalvarsam
Hayat su gibi önümden akıp geçiyor
Acılarla dolu kalbim hep seni özlüyor
Sen yokken ağlayan gözlerim seni özlüyor
Sen gittin ama beynim seni unutamıyor
Su gibi gelip geçiyor sensiz geçen baharlar
Gözlerinin yeşiline doya doya baktım
Yüreğimi aşk ateşiyle sen kendin yaktın
Ben senden başka birine bakmazken
Sen gidip benden başka herkese baktın
Gözlerinin derinliklerinde kayboldum
Madem Beni Bir Hiç Olarak Görüyorsun, Bırakda
Öleyim! En Azından Basıp Geçtiğin Toprak Olurum
Hayat acımasız ve duygusuzdur,
Diyor bazı insanlar.
Ama aslında hayatın,
Birçok duygusu vardır.
Hayat dağıtır bu duyguları,
Bütün insanlığa,
Karşılıksız aşklar yaşayan bir türlü gerçek aşkına kavuşamayan ve bu yüzden kendini şiire verip; Aşk, Ayrılık, Sitem, Tasavvufi ve Memleket konulu şiirler yazan başarılı bir şair...