Küre yenmez kervan çekmez ne yüktür
Gel sevdiğim bir sen söyle bir de ben
Gör ki kimin derdi kimden büyüktür
Gel sevdiğim bir sen söyle bir de ben
Gönül yağmurundan gözün selinden
Nametlere yakın durma
Namın gider boşadostum
Sonra dönüp döşen vurma
Gamsız dertsiz yaşa dostum
Kurtlusuna söve söve
Gaflet deryasına dalıp uyuyan
Devlet dünyasını elbet boş görür
Kerahette günden güne büyüyen
Keramette kendisini baş görür
Buz bağlamıştır da gönlünün gölü
Boz bulanık seller gibi çağlıyor
Bürünmüş görünmez kandan gözlerin
Şimdi neden acep böyle ağlıyor
Güller gibi gülen handan gözlerin
Uyutur yürekte yanan yareyi
Hiç kimseye beslemem ken
Bilmem asla ırk, soy, boy en
Kimi olsa severim ben
Haklım yoktur hakka şükür
Başda iken boldu derdim
Uçtu gitti şade erdim
Ardı sürme yara verdim
Aklım yoktur hakka şükür
Kıyıda, ortada yanda
Ne bulacak kuru canda
Neyim varsa hep meydanda
Saklım yoktur hakka şükür
Zorlasada beni tipi
Kopmaz asla kudret ipi
Pekden deke devlet gibi
Naklim yoktur hakka şükür
Sunmak üzre zehri saki
Gafletdesin ey Zevraki
Deryan dahi değil baki
Şeklim yoktur hakka şükür
Asırlar geçse de pasla aşınmaz
Pusla perinin perk elmas’ıdır bu
Ağırdır tayımız asla taşınmaz
Didarın derun’a dalmasıdır bu
Çölleri çullayıp, sahrayı sarar
Alim isen ulaşda gel
Kısa gelme bu meydane
Aşık isen dolaşda gel
Kese gelme bu meydane
Merde meydan mihenk taşı
Kurbağalar ritim tutmuş
Seller gölden ayrılalı
Yayla kokmaz yetim kalmış
Yeller gülden ayrılalı
Şakirdleri hadi geçek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!