Âşık ağlıyor,
Gökler de ağlıyor.
Bak, rahmet olmuş!
Yeryüzüne damlıyor.
Bu aşkın nizamına,
Tüm kâinat uyuyor.
Yüreğimin sesini,
Cümle âlem duyuyor.
Güller açmayı,
Ondan öğreniyor.
Bülbül ötmeyip,
Onu dinliyor.
Şems ışığını,
Bu aşktan alıyor.
Sular bu aşkla,
Her dem çağlıyor.
Seyyah her nefeste,
Yalnız Hakk’a çağırıyor.
Şol can bir kafeste,
O yüzden ağlıyor.
Kayıt Tarihi : 27.6.2021 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!