Yine sonbahar geliyor,etrafta yeşillikler.Sararmakta rüzgar,hafiften ıslık çalmakta,sahiller boşaldı,kıyılarda oturanlar belli,benim gibi,yani dertli...
Hafif hafif esen rüzgar, ürpertiyor içimi.Ben yine hesaplaşmalardayım.Bir türlüde denklemi kuramıyorum ve sonucu bulamıyorum.
Aslında birden koparıp,yolları kesip atmak,kolay,ama yapabilecek yürek nerede?
Bir tarafta,yeter kes at diyen,bitir diyen bir ses,diğer tarafta hayır,iyi günlerini düşün,rüya gibiydi,nasıl kesilir,iyi düşün diyor..
Yavaşça bir banka oturuyorum,cafeya otursam,konuşmak zorunda kalacağım.Muhakkak bir tanıdık veya aşina olduğum kişiler ve garson olacak.Bank bence daha mantıklı geldi.
Gökyüzü ışıl,ışıl yıldızlarla kaplı,hepsi sözleşmişler gibi sanki,göz kırpıyorlar.Artık karar ver,niye böylesin,haydi diyor,muzipçe gülüyorlar sanki...
Bilmiyorlar ki,dilim,aklım bitir dese de,yürek söz dinlemiyor.Mantık kabul etmiyor.Evet bitirmekten yana değilim.Çıkarıp atamıyorum içimden.
-Bir an- bakislarin mavi denizle gok arasinda
Bir uyumsundur sen -yazlar gezinir kis gunlerinin icinde-
Sabahlari bir seyler noksandir, aksamlari
Noksanlardan olusan bir uzuncluk sende.
güzeldi.tam puanla kutluyorum.saygıyla kalın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta