Aşık'a Bağdat Sorulur mu?

Yine sonbahar geliyor,etrafta yeşillikler.Sararmakta rüzgar,hafiften ıslık çalmakta,sahiller boşaldı,kıyılarda oturanlar belli,benim gibi,yani dertli...
Hafif hafif esen rüzgar, ürpertiyor içimi.Ben yine hesaplaşmalardayım.Bir türlüde denklemi kuramıyorum ve sonucu bulamıyorum.
Aslında birden koparıp,yolları kesip atmak,kolay,ama yapabilecek yürek nerede?
Bir tarafta,yeter kes at diyen,bitir diyen bir ses,diğer tarafta hayır,iyi günlerini düşün,rüya gibiydi,nasıl kesilir,iyi düşün diyor..
Yavaşça bir banka oturuyorum,cafeya otursam,konuşmak zorunda kalacağım.Muhakkak bir tanıdık veya aşina olduğum kişiler ve garson olacak.Bank bence daha mantıklı geldi.
Gökyüzü ışıl,ışıl yıldızlarla kaplı,hepsi sözleşmişler gibi sanki,göz kırpıyorlar.Artık karar ver,niye böylesin,haydi diyor,muzipçe gülüyorlar sanki...
Bilmiyorlar ki,dilim,aklım bitir dese de,yürek söz dinlemiyor.Mantık kabul etmiyor.Evet bitirmekten yana değilim.Çıkarıp atamıyorum içimden.
Dalgaların sesinde,hep onun sesini duyuyorum,hayır,hayır diyor,hayır..
Diğer taraftan bir ses....bırak,yeter artık üzme kendini diye teselliye çalışıyor.
O ses çok iyi biliyor ki bitmeyecek,bitemeyecek..
Birden yanımda'' oturabilirmiyim'' diyen bir ses duyuyorum,olmaz,olamaz bu ses,,,yok yine kendi kendime konuştuğumdan,onun sesi ile karıştırdım diyorum.Hayır,hayır hayal değildi,bir anda arkama dönüp bakamıyorum,sanki taş kesildim.Biri omuzlarımdan tutup,arkaya bakmama engel oluyor gibi...Ama imkansız,nasıl olurda bu kadar yol,bu kadar çabuk bitebilir,gelinirdi.olamazdı.Nasıl gelebildin dememe fırsat vermeden,sanki düşüncemi okumuş gibi''Aşıka Bağdat sorulurmu canım'' dedi.
Evet sorulmazdı,sorulamazdı.İşte bu sevgi idi.aşktı ve ben bu aşka,sevgiye güvenmiştim.Pişman olmadım hiç..iyi ki inanmışım....10 Şubat 2013