ŞAİR’İN KENDİ KALEMİNDEN:
Ey! Sevgili Halkım bana bu Âşıklık mahlasını sizler verdiniz. Âşık Ali olarak sizinle doğdum, sizinle yaşadım sizinle büyüdüm, sizinle uyudum sizinle uyandım, sizinle ağladım, sizinle güldüm, sizinle üzüldüm, sizinle neşelendim, sizinle çalıştım sizinle yoruldum. Sayenizde şair ve yazar oldum iyi ki varsınız…
Ben ne ortaokul, ne lise, nede üniversite okudum ilkokul mezunuyum. Üniversite okumuşum gibi elimden geldiğince zihnimde beliren kelimeleri özenle seçerek yazıyorum. Yine de hatasız yazıyorum demiyorum kelime ve nokta virgül imla hatalarım oluyor. Okuyucularımdan özür diliyorum…
-----------------------------------
BEN AŞIK ALİ ATAŞ:
Rahmetli anamın dediklerine göre 11 Temmuz 1946 Tarihinde, Kahramanmaraş’ın Çağlayancerit köyünde ekin tarlasında ekin biçerken beni dünyaya getirmiş. Her nedense nüfusa 08 Şubat 1948 doğumlu olarak kaydettirmişler. Adım Ali, soyadım Ataş. (Âşık) Mahlasımdır. Burcum (Aslan). Okuma yazması olmayan bir ailenin üçüncü evladıyım. Babam, Pazarcık’lı olduğunu Cerit’e sonradan geldiklerini söylerdi. Dedemin doğumu bilinmemekte, 01.07.1862 tarihinde vefat etmiştir. Babam Dabanlı aşiretinden Veli Ataş. Lakabına (Ateş) derlerdi. Anam Fatma. Kızıllı aşiretinden Kara Bekir’in torunudur. Lakabına (Gıro’nun) kızı derlerdi…
-----------------------------
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta