Aşığın Gönlü Şiiri - Arslan Yılmaz

AŞIĞIN GÖNLÜ

Aşığın derdini beklemek sanma
Onun derdi özlem ile hasrettir
Haline bakıp da sakın aldanma
Onun gönlü erişilmez servettir

Hangisi acıdır diye sorarsın
Yaşanmadan anlatılır sanarsın
Bırak eylül gibi rengi sararsın
Onun gönlü her mevsimde rahmettir

İlkbaharda yeşillere bürünür
Yaz geldimi binbir renkte görünür
Sonbaharda firak ile dövünür
Onun gönlü sevmeyene zahmettir

İçindedir onun hevesi zevki
Görene şifadır ziyası şevki
Alemler seyreder âlâdır fevki
Onun gönlü maşukuna ülfettir

Sefil arslan kendine gel silkelen
Verir, alır nedir sineni delen
Mahşer meydanında görür her gelen
Onun gönlü Allah’a emanettir.

Arslan Yılmaz

13.10.2021 İstanbul