Aşığım sana... Şiiri - Rana Marcella Ozenc

Aşığım sana…
Beni saran güçlü kolların arasında
Güvendeydim…
Uzakta kalırdı dünyanın bütün sıkıntıları.
Ben unutmuştum bu duyguların var olabildiğini,
Gözlerin gözlerimin,
Yüreğin yüreğimin içindeyken sevgilim,
Bedenimin her köşesiyle birine ait olabileceğimi.
Sana olan aşkım
Lodos Rüzgârları ile dans eden hırçın dalgalar kadar ihtiraslı,
Ve kimi zaman
Vapurdaki çay-simit keyfi kadar
Kahvemin yanındaki keyif sigarası kadar
Saf ve temiz.
Ve ben
Aşığım sana,
Sen yanımda yokken bile gözlerimi kapatıp hayal ettiğim o adama,
Saçlarıma sinmiş olan kokuna.
Bedenimle, ruhumla…
Denizinden kopamayan yakamozlar gibi,
Göklerinden ayrılamayan ufuk çizgisi gibi,
Aşığım sana…
Unutmuştum yüreğimin boğazımdan çıkmak istercesine atabileceğini,
Midemdeki yusufçukları
Bulana kadar seni.
Şimdi,
Kayan bir yıldız misali
Bir dileğin içindeyim
Ve ben,
Aşığım sana…