Güneşin ışığı sönüyordu parlayan dudaklarında
Gözlerinden çıkan her ok yüreğime saplanıyordu
Gülüşünün estirdiği rüzgarla dalgalanıyordu saçların
Yüzündeki büyüleyici gülüşünün aşk şöleniyle
Yeryüzünde cenneti görüyordu gözlerim
Ne gökteki güneş gülüşünden parlaktır
Ne de gülüşün gibi bir gül açar yeryüzünde
Cennetten yansıyan gülüşün içimi yakar
Aşk ile süründürür yokluğuna köle olan şu faniyi
Aramam artık cenneti çünkü sensin gönlümün cenneti
Kayıt Tarihi : 16.12.2009 16:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!