Aşığım Dostlar Şiiri - Süleyman Zaman

Ölmeden ölmenin sırrına eren
Gönlümün bağında, bir demet deren
Ödünsüz sevgiyi, özünden veren
Ben böyle insana, aşığım dostlar

Gelip geçicidir, dünya mekanı
Onur yoksa nidem, parayı şanı
Erdeme yönelmek, iyiliğin yolu
İylik sunanlara, aşığım dostlar

Nefsini kırıpta, kendini aşan
Mürşidin gözetip, kaynayıp pişen
Ahyar’a ulaşıp, sel olup coşan
Kendin bilenlere, aşığım dostlar

Şad olup insanda, güller açtıran
Arifçe davranıp, bilgiler sunan
Kemlik pazarından, hep uzak duran
Böylesi bir cana, aşığım dostlar

Halden anlamazın, bakın haline
Kendin bilmeyenin, çıkın seyrine
Siz Zamanım gibi, inin derine
Felsefe yapana, aşığım dostlar

03.10.2004