Aşığım Şiiri - Hasan Çekmecelioğlu

Aşığım ben;
Fezanın nakşına,
Güneş'in şuasına,
Şimşeğin çakışına,
Bedir'in doğuşuna,
Yağmur'un yağışına,
Aşığım ben, aşığım.

Aşığım ben;
Doğanın döngüsüne,
Çölüne vahasına,
Dağına ovasına,
Toprağına taşına,
Denizdeki kumuna,
Aşığım ben, aşığım.

Aşığım ben;
Dünyanın iklimine,
Baharına yazına,
Kavuran sıcağına,
Kışına ayazına,
Tipisi boranına,
Aşığım ben, aşığım.

Aşığım ben;
Havadaki kuşuna,
Denizdeki yosuna,
Ormandaki yapıya,
Ovadaki kuzuya,
Kovandaki arıya,
Aşığım ben, aşığım.

Aşığım ben;
Ülkeme ordusuna,
Köyüne çiftçisine,
Fabrikası işçisine,
Hekim ile Hâkimine,
Sanat'a sanatçıya,
Aşığım ben, aşığım.

Aşığım ben;
Okula öğrenciye,
Öğretmene veliye,
Kitaba kalemine,
Tarih ile Cebire,
Tahtaya tebeşire,
Aşığım ben, aşığım.

Aşığım ben;
İnsana insanlığa,
Kızılı, karası, beyazına,
Beraberlik ve birliğe,
Alevi ile Sünni’ye,
Sevgiye kardeşliğe,
Aşığım ben, aşığım.

Aşığım ben;
Muhammede abasına,
Musa’ya, asasına,
İsa’ya anasına,
Davut’a nağmesine,
Ehli Beytin soyuna,
Aşığım ben, aşığım.

Antakya; 24 Ocak 2008