Asi veda Şiiri - Osman Söylemez

Sevdamı yaz yağmuru mu sandın
Her anınını filizlenmeden saklarım
Asi kırgınlığımı veda mı sandın
Ben sevincini bile güneşten kıskanırım

Şu köhne gönlümde bir yayla gibisin
Uzaklaştıkça çoraklaşır kurur toprağım
El değmemiş denizler gibi masmavisin
Ben ise binlerce ırmakdan sana akarım

Aşk sarabını avucundan doyumsuz içtim
Bir gidişinle seni unuturum mu sandın
Bir görünüp bir kayboldun ey hayalim
Şu garibi hep yakmaya mıydı bu andın

Rengarenk bahçemi karanfiller sardı
Ulu çınarlar kök salmaz oldu düşüne
Şikayet etmem yine de derdimden
Eğilirim yokluğuna giderim bu şehirden
Nice gülüşünü biriktirdim bana bir ömür yeter