Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
)__________________________1¶11¶¶111_1_____________
________________________1¶¶¶¶¶¶11¶¶¶¶111_111______
___________1__1111__1...11¶¶¶¶¶¶¶11111111111111____
_________1¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶1111111111111_____
________1¶¶¶¶¶111¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶111111111111______
______1¶¶¶¶¶¶1¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶1¶¶¶¶1¶11111111111______
_____1¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶11111111111111______
_____1¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶1111¶111111111______
_¶¶1¶¶¶¶¶¶111111111¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶111111111¶______
_1¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶11¶¶¶11¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶1111111111_____
____¶¶1111¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶11¶¶¶¶111111¶1_____
_____1¶¶111111¶¶¶11¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶1¶¶¶¶¶1¶111111_____
_______¶¶111111¶¶¶11¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶11¶¶¶¶¶¶¶11111_____
________¶¶11111111¶¶11¶¶¶¶¶¶¶¶¶1¶¶¶¶¶¶¶11111______
_________¶¶11111111¶¶1¶¶¶¶¶¶¶¶11¶¶¶¶¶¶¶11111______
_________1¶¶11111111¶1¶¶¶¶¶¶¶¶11¶¶¶¶¶111111_______
___________¶¶¶1111¶1111¶¶¶¶¶¶¶¶¶1¶11111111________
____________¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶11111_________
_____________11¶¶¶¶¶¶¶¶¶11¶¶__¶¶11111___1_________
________________1¶_1__¶¶__1¶1_¶11__11_1_1_________
_______________1¶1____¶¶1¶¶¶___111111111__________
__________1¶¶11___¶111¶¶¶¶¶¶___1¶1111111__________
__________________1¶¶¶¶¶1¶¶¶1____111111___________
______________________¶¶¶¶___1_____111____________
______________________11¶¶__________11____________
_____________________¶__11__________11____________
________________________1¶1_________1¶____________
________________________1¶¶1________1¶¶___________
_________________________¶¶1_________¶¶___________
_________________________1¶1_________¶¶___________
_________________________1¶1_________¶¶___________
_______________11_________¶1111______¶1_1_________
______________1¶¶¶¶¶1_____1¶¶¶¶¶_____¶¶¶¶¶________
______________1¶11¶¶¶¶1__1¶¶¶¶¶¶¶___1¶¶¶¶¶1_______
______________1¶11111¶¶_1¶¶¶¶¶¶¶¶¶__¶¶111¶1_______
______________1¶1111¶¶¶_1¶¶1¶¶1¶¶¶1¶¶1111¶1_______
_______________¶¶¶111¶¶¶¶¶11¶¶1¶¶¶¶¶11111¶________
_______________1¶¶11_1¶¶¶11¶1¶¶¶1¶¶11111¶1________
_________________¶¶¶1¶11111¶11¶¶1_1111111_________
__________________1¶¶1_1¶1¶¶¶1¶¶__¶¶¶¶11¶_________
____________________1_1¶11¶¶1_¶¶_11¶¶1__¶1________
________________1¶¶¶¶¶1___1111¶¶_______1¶1________
______________1¶¶¶¶¶¶¶1_¶¶11111¶________¶1________
____________1¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶11¶¶¶1¶¶¶_______11________
___________1¶¶¶¶¶¶¶1¶¶¶11111¶¶11¶¶_______¶________
__________1¶¶¶¶1¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶1__1¶¶1______¶1_______
__________1¶¶¶¶¶¶¶1____1111_____1¶1______11_______
````````````````````1¶¶11¶¶¶11
```````````````````¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶Paylaşıma teşekkürler hocam...Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta