Asi-rüzğar-1 Şiiri - Mehmet Tunçer

Dün,önceki gün….
…..Ve ondan da önceki günler…
Yalnızlığında..
Bir adam dolaşırdı içinde…
Hüzünlerin dağılır
Gülümserdin.
Az biraz deliydi
Az birazda şaşkın
Ama gülümsetirdi…
Ne zaman seni seviyorum deyip
Sonunu getiremese
Sen anlardın.
Gözlerin güzelleşir
Yanakların al al olur
Dudakların pembeleşir
Sus söyleme desende
İnat etsin.!
Söylesin diye can atardın…
Ki o şiir tutkunu bir deli
Sen bir kadın
Bir kadın ki!
Acıların baharında yaşayan…
Seni mutlu kılmalıydı
Kırılgan ama taş yüreğini
Usta bir elmas ustalığında
Çentik çentik yontmalı
Çocuksu sevgiler vermeliydi.
Hayallerin olmalı
Düşler kurmalıydın
Bir HAS KELEBEĞİN tutunup kanatlarına
Özlemlerine koşmalıydın…
Gülmeli,gülümsemeli..
Bir asi-rüzgâr olup esmeli
Seni mutlu kılabilmek için çırpınan
Ezilgen
Kırılgan
Yenil gen ve yaralı yüreğini
Sarıp, sarmalamalıydın.…
Oysa sen..!
Olsun be
Canın sağ olsun
Bir lime de sen al götür….
….haydi dön kendi dünyana…
Yarın, öbür gün….
…. ve bir sonraki günler..
Yine kalırsan yalnızlığınla baş başa
O adam da artık dolaşmıyorsa içinde
Allığını
Rimelini
Gülkurusu rujunu
Al kırmızı ojeni
Hiç sürme…
Bulamazsın aynalarda
Onda ki güzelliğini…