Kalemim yok diyorsun,
Yok mürekkebim
Kes parmağını, olsun kalemin
Aksın kanın, olsun mürekkebin
Kelimeler tükendi, yok diyorsun
Yok cümlelerim, sözlerim
Kapat ağzını sus
Dinle yüreğinin sesini
Ne diyor? Ruhun duysun.
Yok demeyi meslek edinmişsin
'Karanlıkta kaldım' yok ışık diyorsun,
Kapat, görmesin gözlerin kör olsun
Var olan gerçeği, ruhun görsün
'Yok kaldıramam bu yükü ağır' diyorsun
Denemedin bir kere, yazıklar olsun,
Fayda vermez mazeretler uydurursun
Asil değilmiş, damarlarındaki kan kurusun...
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 02:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cengiz Güzar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/28/asi-personel.jpg)
BİTİRDİLER BENİ
Kimin ne derdi varsa saklı kalsın.
Tüketme gücünü, yitirme aklını,
Aklınla yüreğin arasında daraldığını,
Bilseler de anlamazlar anlatamazsın.
Mürekkep niyetine tüketirler kanını,
Azrail alsın senin kanını canını,
Kalem olan yazsın, çizsin kendisini!
Herkesin ayrı bahanesi, derdi tasası,
Bahanen tükenmişliğinin sesi sedası,
Belki biten, sevdasından ayıramadığın yüreğini,
Belki de gülümsemeni kudretini,
Beni bitirdin diyenler bitirdi seni!
TÜM YORUMLAR (1)