Ateşimin küllerinden damlayan ilk laneti
dilimde çevirip tükürüyorum sokağa.
Her nefes, sigaramın ucuna doğru uzanıyor!
Öyle kızgınım, öyle canlıyım, öyle ölü…
Bir çocuk ağlıyor apartmanın kovuğunda,
gözyaşı bile duvar yazılarını siliyor:
“Bela, Allah’ı unuttuğu yerden filizlenir.”
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta